نبشی چیست ؟

پروفیلی که سطح مقطع آن دو ضلع عمود بر هم باشد نبشی نام دارد که در سازه های متفاوت استفاده می شود. این مقطع یکی از مهم ترین مصالح و پروفیل های ساختمانی است که به شکل مرکب و منفرد در پروژه های عمرانی, ساختمانی و صنعتی استفاده می گردد. علاوه بر این می توان از به صورت ترکیبی و با استفاده از وسایل و سازه های دیگر استفاده نمود.

انواع نبشی

نبشی ها از لحاظ نوع تولید به دو نوع تقسیم می شوند:

نبشی پرسی

نبشی فابریک

نبشی ها از لحاظ نوع ظاهری به دونوع تقسیم می شوند:

نبشی بال مساوی

نبشی بال نامساوی

کاربرد نبشی

نبشی یکی از مهمترین مقاطعی است که درساختمان سازی و صنعت نبشی استفاده می شود نبشی کاربردهای متنوعی دارد که از جمله این کاربردها می توان به کاربرد در عضو بادبندی , ساخت خرپا , سازه های LSF دکل های انتقال نیرو وانواع قاب های فلزی به کار رفته در ماشین آلات و تجهیزات صنعتی اشاره نمود. در این مقاله به بررسی نحوه اتصال نبشی به عضو اتصال پرداخته شده است با توجه به طرح ارایه شده توسط مهندسین نبشی ها را بصورت شاخه و خرد شده ( نبشی لقمه) بکار می برند.به طور معمول ازنبشی های با سایز ۵۰ تا ۱۵۰ میلیمتر جهت متصل نمودن های پل ها به ستون ها , تیر آهن ها به بیم های باربر, ستون ها به صفحات درفونداسیون در ساختمان سازی و در صنعت استفاده می کنند افزون بر موارد فوق در ساخت ستون و همینطور خرپا استفاده می شود. در برخی سازه ها دیگر مثل سازه های مرتبط به آسانسورها از نبشی های خرد شده استفاده می شود که با عنوان نبشی لقمه شناخته می شوند.در سقف های کرمیت برای بال بالایی تیرچه نبشی, تسمه یا ناودانی بکاربرده می شود و در درون بتن پوششی قرار می گیرد. گر چه استفاده از نبشی رایج تر است.برای اتصالات ساده در سازه از نبشی استفاده می کنند انواع اتصال ساده عبارتند از : اتصال نبشی جان , اتصال با نبشی نشیمنی ( تقویت نشده ) و ( تقویت شده ) , اتصال نیم گیردار ( نیم صلب ) اتصال گیردار ( صلب ) وغیره …. .عضو اتصال در این مقاله سپری در نظر گرفته شده است . این مدل سازی با استفاده از نرم افزار اجزای محدودی ABAQUS انجام گرفته است و در آن ظرفیت باربری نبشی در حالت های مختلف اتصال بررسی شده و نتایج به دست آمده, با نتایج محاسبات آیین نامه ای ظرفیت باربری تک نبشی به روش های LRFD و ASD مقایسه گشته است.یافتن بهینه ترین حالت اتصال و استفاده از آن باعث افزایش ضریب اطمینان میگردد و به این ترتیب ایمنی سازه ها بدون افزایش اندازه مقاطع وتنها با استفاده از فرم بهینه اتصال افزایش خواهد یافت . از سوی دیگر دراین مقاله,نقاط تمرکز تنش نیز برای هر حالت اتصال معرفی شده اند .با شناسایی نواحی این نقاط پر تنش و تقویت این محل ها, میتوان بدون افزایش اندازه مقاطع, ایمنی سازه را با هزینه ای بسیار ناچیز افزایش داد . بهینه ترین حالت اتصال , حالتی است که در آن ورق اتصال با هر یک از بال های نبشی , یک زاویه 54 درجه بسازد و ورق ها به گونه ای قرار گیرند که مراکز ثقل نبشی و ورق های اتصال همراستا با یکدیگر و بر روی یک خط فرضی استقرار یابند.در سازه های متعارف فولادی, اتصالات تیر به ستون معمولا با فرض صلب کامل یا مفصل ایده آل طراحی می شوند, اما بیشتر اتصالات واقعی تیر به ستون , رفتاری مشابه اتصالات نیمه صلب دارند. یکی از انواع اتصالات متداول در سازه های فولادی, اتصال یا نبشی جان و ورق جان می باشد که در صورت تقویت نبشی یا ورق اتصال, اتصال از نوع ساده به سمت اتصال نیمه صلب سوق پیدا می کند. در این تحقیق به منظور بررسی و مقایسه رفتار غیر خطی اتصال با نبشی جان و ورق جان 8 نوع مختلف از این دو نوع اتصال, به روش اجزا محدود با استفاده از نرم افزار ANSYS, آنالیز شده اند. تغییر شکل اجزای اتصال و توزیع تنش ها و همچنین تاثیر پارامترهای همچون ضخامت ورق و ابعاد عضو اتصال در درجه گیرداری اتصال مورد بررسی قرار گرفته است.